Polarisatie-ongevoelige optische isolator Fabrikanten

Het meten van de laserafstand wordt gemeten met behulp van een laser als lichtbron. Deze is onderverdeeld in een continue laser en een pulslaser, afhankelijk van de werkingsmodus van de laser. Gaslasers zoals helium-neon, argonion, krypton-cadmium enzovoort werken in een continue uitvoer status voor faselaserbereik, dubbele heterogene GaAs halfgeleiderlaser voor infraroodbereik; massieve laser zoals robijn, neodymiumglas, voor pulslaserbereik. Laserafstandsmeter vanwege de kenmerken van goede monochromie en sterke oriëntatie van de laser, gekoppeld aan de halfgeleiderintegratie van elektronische lijnen, vergeleken met de foto-elektrische afstandsmeter, kan het niet alleen werken en 's nachts, maar verbetert ook de nauwkeurigheid van de afstandsmeter.

DWDM: Dense Wavelength Division Multiplexing is de mogelijkheid om een ​​groep optische golflengten te combineren en een enkele optische vezel te gebruiken voor transmissie. Dit is een lasertechnologie die wordt gebruikt om de bandbreedte op bestaande glasvezel-backbonenetwerken te vergroten. Meer precies, de technologie is om de nauwe spectrale afstand van een enkele vezeldrager in een gespecificeerde vezel te multiplexen om de haalbare transmissieprestaties te gebruiken (bijvoorbeeld om de minimale mate van dispersie of verzwakking te bereiken). Op deze manier kan bij een gegeven informatietransmissiecapaciteit het totale aantal benodigde optische vezels worden verminderd.

Optische vezels zijn gemaakt van glas of plastic. De meeste hebben ongeveer de diameter van een mensenhaar en kunnen vele kilometers lang zijn. Licht beweegt zich langs het midden van de vezel van het ene uiteinde naar het andere en er kan een signaal worden afgegeven. Glasvezelsystemen zijn in veel toepassingen superieur aan metalen geleiders. Hun grootste voordeel is bandbreedte. Vanwege de golflengte van licht kunnen signalen die meer informatie bevatten worden verzonden dan metalen geleiders (zelfs coaxiale geleiders).

Een revolutionaire technologie stelt wetenschappers in staat om op een ongeëvenaarde manier het binnenste van ogenblikkelijke deeltjes genaamd excitonen (Exciton) van dichtbij te observeren. Excitonen beschrijven de gebonden toestand van een paar elektronen en gaten die tot elkaar worden aangetrokken door elektrostatische Coulomb-interactie. Ze kunnen worden beschouwd als elektrisch neutrale quasi-deeltjes die voorkomen in isolatoren, halfgeleiders en sommige vloeistoffen. Ze zijn fysica van de gecondenseerde materie. De basiseenheid die energie overdraagt ​​zonder lading over te dragen.

DWDM (Dense Wavelength Division Multiplexing): is de mogelijkheid om een ​​groep optische golflengten te combineren met een enkele optische vezel voor transmissie. Dit is een lasertechnologie die wordt gebruikt om de bandbreedte op bestaande glasvezel-backbonenetwerken te vergroten. Nauwkeuriger gezegd, de technologie is om de kleine spectrale afstand van een enkele vezeldrager in een gespecificeerde vezel te multiplexen om de haalbare transmissieprestaties te benutten (bijvoorbeeld om de minimale mate van dispersie of verzwakking te bereiken). Op deze manier kan bij een gegeven informatietransmissiecapaciteit het totale aantal benodigde optische vezels worden verminderd.

Bij gebruik van laser als draaggolf voor communicatie of hulpmiddelen voor verwerking, medische behandeling, detectie en detectie, is het meestal nodig om de polarisatietoestand van de laser te beheersen. Als het systeem een ​​bepaalde speciale polarisatietoestand van de laser moet behouden, in het geval van niet-vrije ruimte, zal de polarisatiebehoudende vezel of de cirkelbehoudende vezel een praktische oplossing zijn om de laserpolarisatietoestand in een gesloten kanaal te behouden modus.