optische vezel ASE breedband lichtbronmodule Fabrikanten

In de industriële lasertoepassing gebruikten mensen in het verleden meestal 915nm-pompen, maar met de snelle ontwikkeling van fiberlasers is de marktvraag naar hoger vermogen steeds prominenter geworden en wordt de concurrentie steeds heviger. De golflengte van 915 nm heeft een lagere absorptie-efficiëntie, wat dubbele obstakels opleverde in kosten en techniek, waardoor de ontwikkeling van krachtige en goedkope vezelgekoppelde lasermodules werd beperkt.

Het uitgangsvermogen van de eerste fiberlaser was slechts enkele milliwatt. Onlangs hebben fiberlasers zich snel ontwikkeld en zijn er krachtige fiberversterkers verkregen. Met name het uitgangsvermogen van de versterkers kan oplopen tot tientallen honderden watt, zelfs in sommige single-mode vezels. op kilowatt. Dit komt door de grote verhouding tussen oppervlak en volume van de vezel (om overtollige warmte te vermijden) en de aard van de geleide golf (golfgeleider), die het probleem van thermo-optische effecten bij zeer hoge temperaturen vermijdt. Vezellasertechnologie is zeer concurrerend met andere krachtige solid-state lasers, dunne-schijflasers, enz.

In verschillende optische vezelinterferentie-instrumenten, om de maximale coherentie-efficiëntie te verkrijgen, moet de polarisatietoestand van het optische vezelpropagerende licht zeer stabiel zijn. De transmissie van licht in een single-mode vezel is eigenlijk twee fundamentele modi van orthogonale polarisatie. Wanneer de optische vezel een ideale optische vezel is, is de verzonden fundamentele modus twee orthogonale dubbele gedegenereerde toestanden, en de werkelijke optische vezel wordt getrokken vanwege Er zullen onvermijdelijke defecten zijn, die de dubbele gedegenereerde toestand zullen vernietigen en de polarisatietoestand van de doorgelaten licht veranderen, en dit effect zal steeds duidelijker worden naarmate de lengte van de vezel groeit. Op dit moment is de beste manier om Polarisatie te gebruiken om vezels te behouden.

Vezellasers met één frequentie hebben een zeer smalle limietlijnbreedte en hun spectrale lijnvorm is van het Lorentz-type, wat aanzienlijk verschilt van halfgeleiders met één frequentie. De reden is dat fiberlasers met één frequentie langere laserresonantieholtes en een langere levensduur van fotonen in de holte hebben. Dit betekent dat vezellasers met één frequentie minder faseruis en frequentieruis hebben dan halfgeleiderlasers met één frequentie.