1550nm 2W CW DFB-vezellasermodule met enkele golflengte en hoog vermogen Fabrikanten

Een superstralingslichtbron (ook wel ASE-lichtbron genoemd) is een op superstraling gebaseerde breedbandlichtbron (witte lichtbron). (Het wordt vaak ten onrechte een superluminescente lichtbron genoemd, die is gebaseerd op een ander fenomeen dat superfluorescentie wordt genoemd.) Over het algemeen bevat een superluminescente lichtbron een laserversterkingsmedium dat wordt geëxciteerd om licht uit te stralen en vervolgens wordt versterkt om licht uit te stralen.

Local Area Network (kortweg LAN) verwijst naar een groep computers die met elkaar zijn verbonden door meerdere computers en andere apparaten in een bepaald gebied. Ze bevinden zich niet ver van elkaar op fysieke locaties, zodat gebruikers met elkaar kunnen communiceren en printers en opslag kunnen delen. Een systeem waarin computerbronnen zoals apparaten met elkaar zijn verbonden.

Raman-vezelversterker (RFA) is een belangrijk onderdeel van het DWDM-communicatiesysteem (Dense Wavelength Division Multiplexing). In veel niet-lineaire optische media zorgt de verstrooiing van pomplicht met een kortere golflengte ervoor dat een klein deel van het invallende vermogen wordt overgedragen naar een andere straal. waarvan de frequentie naar beneden is verschoven. De hoeveelheid frequentieverschuiving naar beneden wordt bepaald door de trillingsmodus van het medium. Dit proces wordt het trekken van Mann-effect genoemd. Als een zwak signaal en een sterke pomplichtgolf gelijktijdig in de vezel worden verzonden en de zwakke signaalgolflengte binnen de Raman-versterkingsbandbreedte van het pomplicht wordt geplaatst, kan het zwakke signaallicht worden versterkt. Dit mechanisme is gebaseerd op gestimuleerde Raman-verstrooiing. De optische versterker wordt RFA genoemd.

De vezelafsnijgolflengte moet ervoor zorgen dat er slechts één modus in de vezel bestaat. Een van de belangrijkste transmissiekenmerken van single-mode glasvezel is de afsnijgolflengte, die van groot belang is voor fabrikanten van glasvezelkabels en gebruikers van glasvezelkabels bij het ontwerpen en gebruiken van glasvezeltransmissiesystemen.

In de meeste gevallen is het uitgezonden licht van de laser gepolariseerd. Gewoonlijk lineair gepolariseerd, dat wil zeggen, het elektrische veld oscilleert in een specifieke richting loodrecht op de voortplantingsrichting van de laserstraal. Sommige lasers (bijv. fiberlasers) produceren geen lineair gepolariseerd licht, maar andere stabiele polarisatietoestanden, die kunnen worden omgezet in lineair gepolariseerd licht met behulp van een geschikte combinatie van golfplaten. In het geval van breedbandstraling en de polarisatietoestand is afhankelijk van de golflengte, kan bovenstaande methode niet worden gebruikt.