Laserafstandsmeting wordt gemeten met behulp van een laser als lichtbron.Het is verdeeld incontinue laserEnpuls laserafhankelijk van de wijze van laserwerking. Gaslasers zoals helium-neon, argonion, krypton-cadmium enzovoort werken in een continue uitgangstoestand voor faselaserbereik, dubbele heterogene GaAs-halfgeleiderlaser voor infraroodbereik; massieve laser zoals robijn, neodymiumglas, voor pulslaserbereik. Laserafstandsmeter vanwege de kenmerken van goede monochromie en sterke oriëntatie van de laser, gekoppeld aan de halfgeleiderintegratie van elektronische lijnen, vergeleken met de foto-elektrische afstandsmeter, kan het niet alleen werken en 's nachts, maar verbetert ook de nauwkeurigheid van de afstandsmeter.
Laserafstandsmeter is een instrument dat gebruik maakt vanlaserom de afstand van het doel nauwkeurig te meten (ook bekend als laserafstandsmeter). Wanneer de laserafstandsmeter werkt, zendt deze een zeer dunne laserstraal uit naar het doel, en het foto-elektrische element ontvangt de door het doel gereflecteerde laserstraal. De timer meet de tijd tussen het zenden en ontvangen van de laserstraal en berekent de afstand van de waarnemer tot het doel. Als de laser continu wordt uitgezonden, kan het meetbereik ongeveer 40 km bedragen en kan de operatie dag en nacht worden uitgevoerd. Als de laser gepulseerd is, is de absolute nauwkeurigheid over het algemeen laag, maar kan deze een goede relatieve nauwkeurigheid bereiken voor metingen over lange afstanden. De eerste laser ter wereld werd voor het eerst ontwikkeld door Mayman, een wetenschapper van Hughes Aircraft Company in 1960. Het Amerikaanse leger deed al snel op deze basis onderzoek naar militaire laserapparaten. In 1961 slaagde de eerste militaire laserafstandsmeter voor de demonstratietest van het Amerikaanse leger. Daarna kwam de laserafstandsmeter al snel in het praktijkconsortium. Laserafstandsmeter heeft de voordelen van een laag gewicht, klein volume, eenvoudige bediening, snelle en nauwkeurige snelheid, en de fout is slechts een vijfde tot een honderdste van die van andere optische afstandsmeters. Daarom wordt het veel gebruikt bij topografisch onderzoek, onderzoek op het slagveld, het bereik van tanks, vliegtuigen, schepen en artillerie, en het meten van de hoogte van wolken, vliegtuigen, raketten en door de mens gemaakte satellieten. Het is een belangrijke technische uitrusting om de nauwkeurigheid van tanks, vliegtuigen, schepen en artillerie te verbeteren. Terwijl de prijs van een laserafstandsmeter blijft dalen, is de industrie geleidelijk begonnen met het gebruik van een laserafstandsmeter. Er zijn in binnen- en buitenland een aantal nieuwe micro-afstandsmeters opgekomen met de voordelen van snel bereik, een klein volume en betrouwbare prestaties, die op grote schaal kunnen worden gebruikt in industriële metingen en controle, mijnen, havens en andere gebieden.
Laserafstandsmeter gebruikt over het algemeen twee methoden om afstand te meten: pulsmethode en fasemethode. Het proces van pulsbereik is als volgt: de door de afstandsmeter uitgezonden laser wordt gereflecteerd door het gemeten object en vervolgens ontvangen door de afstandsmeter. De afstandsmeter registreert tegelijkertijd de retourtijd van de laser. De helft van het product van de lichtsnelheid en de retourtijd is de afstand tussen de afstandsmeter en het gemeten object. De nauwkeurigheid van de afstandsmeting via de pulsmethode bedraagt over het algemeen ongeveer +/- 10 cm. Bovendien is het blinde meetgebied van dit soort afstandsmeters doorgaans ongeveer 1 meter. Laserbereik is een bereikmethode voor het bereik van lichtgolven. Als het licht zich met snelheid C in de lucht voortplant en de tijd die nodig is voor een retourvlucht tussen de punten a en B t is, kan de afstand d tussen de punten a en B als volgt worden uitgedrukt. D=ct/2 Waar: D - afstand tussen station a en B; C - snelheid; T - tijd die nodig is voor één retourvlucht van licht a en B. Uit de bovenstaande formule blijkt dat het meten van de afstand a en B feitelijk het meten van de lichtvoortplantingstijd T betekent. Volgens verschillende meettijdmethoden kan de laserafstandsmeter gewoonlijk worden onderverdeeld in pulstype en fasetype. Typisch zijn de di-3000 van wild en de ldm30x van real world. Opgemerkt moet worden dat fasemeting niet de fase van infrarood of laser meet, maar de signaalfase gemoduleerd op infrarood of laser. Er is een draagbare laserafstandsmeter in de bouwsector, die wordt gebruikt voor huismetingen, en het werkingsprincipe is hetzelfde.
Over het algemeen vereist precisiebereik de medewerking van een prisma met totale reflectie, terwijl de afstandsmeter die wordt gebruikt voor huismetingen direct wordt gemeten door de reflectie van een gladde muur, voornamelijk omdat de afstand relatief dichtbij is en de door licht gereflecteerde signaalintensiteit groot genoeg is. Hieruit kunnen we weten dat het verticaal moet zijn, anders is het retoursignaal te zwak om de nauwkeurige afstand te verkrijgen. Meestal is het mogelijk. In de praktische techniek zal dunne plastic plaat worden gebruikt als reflecterend oppervlak om het ernstige probleem van diffuse reflectie op te lossen. De precisie van de laserafstandsmeter kan een fout van 1 mm bereiken, wat geschikt is voor verschillende zeer nauwkeurige meetdoeleinden.
We use cookies to offer you a better browsing experience, analyze site traffic and personalize content. By using this site, you agree to our use of cookies.
Privacy Policy