Het werkmedium dat in de fiberlaser wordt gebruikt, heeft de vorm van een vezel en de kenmerken van de fiberlaser worden beïnvloed door de vezelgeleidende eigenschappen.
Het pomplicht dat de vezel binnenkomt, heeft meerdere modi. Signaalopto-elektronica kan meerdere modi hebben. Verschillende pompmodi hebben verschillende effecten op verschillende signaalmodi, wat de analyse van fiberlasers en versterkers ingewikkelder maakt.
In veel gevallen is het moeilijk om een analyse te krijgen en moet deze worden berekend door middel van numerieke waarden. Het dopingprofiel in de fiber heeft ook een groot effect op de fiberlaser. Om ervoor te zorgen dat het medium versterkingskarakteristieken heeft, worden werkionen (dwz onzuiverheden) in de vezel gedoteerd.
Over het algemeen zijn werkende ionen gelijkmatig verdeeld in de kern, maar de verdeling van verschillende soorten pomplicht in de vezel is niet uniform. Daarom moeten we, om de pompefficiëntie te verbeteren, proberen de distributie van ionendistributie en pompenergie samen te laten vallen. Bij de analyse van fiberlasers is het, naast het algemene principe van de laser, noodzakelijk om rekening te houden met de kenmerken van de laser zelf, verschillende modellen te introduceren en speciale analysemethoden toe te passen om de beste analyseresultaten te bereiken.
De fiberlaser bestaat uit drie basiselementen: pompbron, versterkingsmedium en resonantieholte, net als traditionele vastestof- en gaslasers. De pompbron maakt gebruik van een krachtige halfgeleiderlaser om een met zeldzame aarde gedoteerde vezel of een gewone niet-lineaire vezel te verkrijgen.
De resonantieholte kan zijn samengesteld uit optische terugkoppelingselementen zoals vezelroosters om verschillende lineaire resonantieholten te vormen, of er kan een koppelaar worden gebruikt om verschillende ringvormige resonantieholtes te vormen. Het pomplicht wordt in de versterkingsvezel gekoppeld via een geschikt optisch systeem dat, na absorptie van het pomplicht, een populatie-inversie of een niet-lineaire versterking vormt en een spontane emissie produceert. Het gegenereerde spontane emissielicht vormt, na laserversterking en modusselectie van de resonantieholte te hebben ondergaan, uiteindelijk een stabiele laseroutput.
